کد مطلب:318987 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:252

تألیفات حسینعلی بهاء
حسینعلی دارای چهار كتاب به نام ایقان و بدیع و مبین و اقدس بود، و نیز الواحی هم داشت، كتاب ایقان را در بغداد زمانی كه پیرو صبح ازل بود تألیف كرده این كتاب را به تقلید از قرآن سوره بندی كرده در آن پاره ای از اخبار كه از ائمه طاهرین علیهم السلام درباره علامات ظهور حضرت بقیة الله (عجل الله) نقل گردیده، درج نموده و تمام را با علی محمد تطبیق كرده است همه تطبیقات او بی جا و بی مورد است زیرا وی در اول اخبار را تحریف كرده پس از آن با علی محمد تطبیق می نماید هر چند بیان آنها در این مقام كه شرح زندگانی حسینعلی است بی مورد است ولی برای ثابت نمودن اینكه وی در روایات دستبرد كرده به یكی از تطبیقات وی از باب نمونه اكتفا می كنیم و آن اینكه در ایقان صفحه 155 می نویسد:

فی البحار ان فی قائمنا اربع علامات من اربع نبی، موسی و عیسی و یوسف و محمد اما العلامة من موسی الخوف و الانتظار و اما العلامة من عیسی ما قالوا فی حقه و اما العلامة من یوسف السجن و التقیه و اما
العلامة من محمد یظهر باثار مثل قرآن

ترجمه - در بحار است اینكه در قائم ما چهار علامت است از چهار پیغمبر 1 - موسی 2 - عیسی 3 - یوسف 4 - محمد اما نشانه ای كه از موسی دارد، ترس و انتظار است و اما نشانه ای كه از عیسی دارد می گویند در حق او آنچه را كه درباره ی عیسی گفته اند و اما نشانه ای كه از یوسف دارد زندان و تقیه است و اما علامتی كه از محمد دارد اینكه ظاهر می شود به آثاری مانند قرآن (یعنی كتابی می آورد مانند قرآن مجید)

مؤلف گوید، حسینعلی گذشته از اینكه در روایات تحریف كرده جمله یظهر به آثار مثل قرآن: او نیز غلط است زیرا بایستی بگوید یظهر باثر مثل القرآن: اصل روایت این طور ضبط شده، خوانندگان محترم به جلد سیزده بحارالانوار علامه مجلسی ره صفحه 57 چاپ كمپانی مراجعه فرمایند روایت ابی بصیر از ابی جعفر (امام باقر (ع)) است می فرماید فی صاحب الامر سنة من موسی و سنة من عیسی و سنة من یوسف و سنة من محمد (ص ع) فاما من موسی فخائف یترقب و اما من عیسی فیقال فیه ما قال فی عیسی و اما من یوسف فالسجن و التقیه و اما من محمد فالقیام بسیرته و تبیین آثاره ثم یضع سبقه علی عاتقه و لا یزال یقتل اعداءالله حتی یرضی الله قلت، و كیف یعلم ان الله عزوجل قد رضی قال 4 یلقی الله عزوجل فی قلبه الرحمة (ترجمه) در صاحب الامر (امام زمان عجل)
سنتی است از موسی (ع) و سنتی است از عیسی (ع) و سنتی است از یوسف (ع) و سنتی است از حضرت محمد (ص) پس سنتی كه از موسی (ع) دارد پس ترسناكی است كه همیشه در انتظار است و اما سنتی كه از عیسی (ع) دارد پس گفته می شود درباره ی او آنچه را كه درباره ی عیسی (ع) گفته شد یعنی می گویند حضرت بقیة الله مرده است چنانچه در حق حضرت عیسی (ع) گفته شد، این مطلب را ما از خبری دیگر كه به همین مضمون از ابی بصیر نقل گردیده، استفاده نموده ایم در آن خبر به جای عبارت مذكور این عبارت مضبوط است (و اما من عیسی فیقال انه مات و لم یمت) یعنی اما از عیسی پس گفته می شود كه حضرت بقیة الله مرده است و حال اینكه نمرده، و اما سنتی كه از یوسف (ع) دارد پس زندان و تقیه است و اما سنتی كه از حضرت محمد (ص ع) دارد پس این است كه قیام می كند به سیره و روش پیامبر اسلام و بیان كردن آثار او، پس می گذارد شمشیرش را بر روی شانه شریفش و مدام می كشد دشمنان خدا را تا آنكه خدای متعال راضی می شود، ابی بصیر گفت چگونه می فهمد كه خدای عزوجل راضی شده حضرت فرمود هنگامی می فهند كه خدای عزوجل در قلبش رحمت و مهربانی قرار می دهد: بر ارباب دانش پوشیده نماند كه جمله (فالقیام بسیرته و تبیین اثاره الخ) چون بر ضرر و علیه حسینعلی تمام می شد لذا طراری كرده به جای آن جمله این عبارت را نسبت به امام (ع) می دهد (و یظهر به آثار مثل قرآن) خوانندگان محترم تعجب نكنند كه چگونه می شود حسینعلی در روایت تحریف كند. چون كسی كه آیه مباركه
قرآن را تغییر دهد، برای او تحریف روایت آسان است: ملاحظه كنید چگونه این آیه مباركه را تحریف كرده، خدای متعال در قرآن مجید در سوره بقره آیه 209 چنین می فرماید: هل ینظرون الا ان یاتیهم الله فی ظلل من الغمام در این آیه خدای متعال كسانی را كه در انتظار دیدار حضرتش به سر می بردند، ذم و توبیخ می فرماید استفهام در این آیه استفهام انكاری و غیر حقیقی است پس معنای آیه چنین می شود، نباید انتظار بكشند اینكه بیاید آنان را خدا در سایه ای از ابر: ولی حسینعلی در آیه تصرف كرده در ایقانش در صفحه 47 چنین می نویسد و این مضمونات در قرآن هم نازل شده چنانچه می فرماید، یوم یأتی الله فی ظلل من الغمام یعنی می آید خدا روزی در سایه ای از ابر، و نیز در صفحه 89 همین جمله را كه نسبت به قرآن داده، تكرار می كند، اگر شما خوانندگان محترم سرتاسر قرآن كریم را به دقت ملاحظه كنید یك همچه آیه ای را كه حسینعلی به قرآن نسبت می دهد نخواهید یافت: رجوع به اصل مطلب ثانیا بر فرض اینكه آن روایت از امام باقر (ع) باشد، به حسینعلی می گوئیم مقصودش از آن روایت چیست آیا می خواهد بگوید كه منظور امام (ع) از روایت این است كه هر كسی ترس و انتظار داشته باشد، و درباره اش مردم سخنانی بگویند و مدتی در زندان به سر برد و كتابی مانند قرآن (از حیث صفحه بندی و جلد) بیاورد، او امام قائم است اگر این است، این كه امتیازی برای علی محمد نمی گردد زیرا نتیجه
این كلام چنین می شود كه از زمان غیبت حضرت ولی عصر (عجل) تاكنون هزارها امام قائم العیاذ بالله آمده باشند و تا هنگام ظهور حضرتش نیز امام های قائم دیگری بیایند، چون در هر عصری بسیاری از دانشمندان بر اثر برخی از حوادث زندانی شده و خوف و انتظار هم داشته و درباره آنان مردم سخن ها گفته و كتاب هائی هم مانند قرآن از حیث صفحه بندی و جلد تألیف كرده اند و یا می خواهد بگوید علی محمد كتابی مانند قرآن از جهت فصاحت و بلاغت و سمو معانی و علو مطالب آورده اگر منظورش این است می گوئیم این كلام كلامی است بسیار بی جا و منطقی است در نهایت پوشالی زیرا مطالب كتاب بیان علی محمد موجود است و ما چند فراز از جملات زیبای آن را در اینجا می نگاریم و قضاوت عادلانه را به عهده شما خوانندگان محترم می گذاریم تا خودتان بر حماقت و نادانی حسینعلی بخندید كه چطور نتوانسته بین آیات فصیحه و بلیغه و جملات مهمله و سخیفه فرق بگذارد گر چه تقصیر ندارد چون اهل تمیز نبوده لذا نتوانسته است فرق بگذارد، اگر برلیان و سنگ را به سبزی فروش عرضه بدارند، آن دو را جز سنگی بیش نخواهد دید ولی اگر به نزد گوهرفروش ببرند برلیان را از سنگ ناچیز تمیز خواهد داد باری برخی از آیات مباركه علی محمد به عقیده حسینعلی و جملات مهمله به عقیده ما از این قرار است: